Back to School
Door: Rosa
Blijf op de hoogte en volg Rosa
30 Januari 2008 | Verenigde Staten, Los Gatos
Hi everybody!
How are you? Allemaal weer bijgekomen van de feestdagen? Ik hoop dat jullie een leuke Kerst en Oud & Nieuw hebben beleefd! Jaja, het is alweer het jaar 2008, het jaar waarin ik terug zal komen naar Nederland…. Ongelofelijk, time flies when you’re having fun!
Hier weer even een berichtje vanuit het inmiddels zeer regenachtige California. Een paar weken geleden is het regenseizoen aangebroken en niet zo’n beetje ook! Dag in dag uit de hele dag regen, dat is geen pretje met twee kleine kids in huis. Maar gelukkig hebben we de auto, dus crossen we de hele town door, naar alle classes van Reagan (die gelukkig binnen zijn), of naar de bibliotheek of gaan we gewoon even lekker ergens lunchen. Zo kom je toch elke dag een paar keer ‘buiten’. En gelukkig hebben we thuis ook veel dingen om ons te vermaken, aangezien Reagan en William met Kerst overspoeld zijn met cadeaus, so we still have a lot of fun!
Alles gaat goed met de kids en je merkt nu echt dat we helemaal aan elkaar gewend zijn. In het begin had Reagan er nog wel wat moeite mee dat er opeens een gezinslid bij kwam, maar nu vindt ze het helemaal geweldig. Als ik ‘s avonds werk, dit is meestal donderdagavond wanneer John en Kirsten een datenight hebben, en ik Reagan naar bed breng, word ik overspoeld met nightkisses, ‘I love you’s en word mij door haar zeer duidelijk gemaakt dat ik nooit meer mag weggaan, omdat ze me anders heel erg zal missen, en dat wil ze niet. Ahhh…schattig hoor! Maar helaas voor haar en voor mij, zal er toch ooit een keer een einde aan dit superavontuur komen.
William kruipt sinds een paar weken (na honderden pogingen van ons hem te laten kruipen, onder andere door cheerios net buiten zijn bereik voor zijn neus op de grond te leggen, haha), en verplaatst zich in topsnelheid van de ene kant van de kamer naar de andere kant. Erg leuk om te zien dat hij weer een stapje verder in zijn ontwikkeling is, maar natuurlijk ook weer een level verder met hem in de gaten te houden! We zijn nu begonnen met vast voedsel in kleine stukjes aan hem te geven, maar ook nog gewoon de olvaritpotjes maaltijden. Aangezien hij alles wil leren en ontdekken, inclusief zijn eten, begrijpen jullie wel wat het resultaat na een meal is: ¼ deel van zijn maaltijd belandt op de grond, ¼ deel belandt in zijn stoel en op z’n kleren, ¼ deel belandt overal op zijn gezicht en in zijn haar en ja, het laatste kwart belandt dan uiteindelijk wel in zijn mond… Voor Winston, de hond, is dit natuurlijk een geweldige periode, aangezien hij nu de helft van William’s maaltijd van de grond en uit zijn stoel kan eten en extra eten voor die ouwe is altijd mooi meegenomen.
Nu weer even terug naar mijn vorige verhaal op deze website, namelijk het vervolg ervan. Het vorige verhaal schreef ik op Kerstavond en een paar dagen ervoor was mijn familie uit Nederland hier aangekomen en hadden we een paar dagen in San Francisco gespendeerd. Het verhaal gaat verder met de volgende morgen, namelijk Eerste Kerstdag! ‘s Morgensvroeg begonnen we met de hele family (wij als gezin, maar ook John’s ouders en Kirsten’s ouders) met de cadeautjes uit te pakken. Onder de kerstboom lag een enorme berg cadeaus voor de kids en voor de volwassenen hingen er stockings aan de openhaard. Reagan begon met de eerste cadeaus uit te pakken en wij als volwassenen maakten de cadeautjes in onze stockings open. Oh my, wat ben ik toch verwend door Santa Claus! Een aantal giftcards voor shopping, een boek van SF, badstof sokken, een shirtje, vier(!) pakken koekjes (omdat ik altijd voor de grap zeg dat ze koekjes moeten aanschaffen, want bij thee of koffie hoort een koekje, blijkt typisch Nederlands gebruik te zijn), een door mijn hostmom zelfgemaakte jaarkalender voor 2008 met foto’s van mijn hostfamily en ook met foto’s van mij met hen erop en nog veel meer! Superleuk allemaal! Gelukkig vonden zij allemaal ook de cadeaus die ik voor hen had gekocht leuk, dus dat was mooi. Na de eerste sessie gingen we uitgebreid brunchen en daarna begon Reagan met de tweede sessie cadeaus uitpakken. Ongelofelijk hoeveel cadeaus er voor haar en William waren, er kwam geen einde aan! Maja, wat wil je ook in zo’n rijke Amerikaanse family. ‘s Middags was het grote moment dan daar, mijn ouders, Marleen en Jan Willem kwamen bij ons huis aan en ontmoetten daar John, Kirsten en de kids. De eerste minuten was voor beide partijen een beetje onwennig, maar al gauw was het ijs gebroken. Nadat we eerst met z’n allen met elkaar in het Engels hadden gepraat (pa, ma, Marleen en JW, ik ben zeer trots op jullie hoor!), gaf ik ze een rondleiding downtown. Om 3 uur waren we weer thuis en begon het Christmasdinner. De rest van mijn hostfamily’s family kwam ook en uiteindelijk zaten we met een hele groep aan een lange tafel. We aten Turkey (een kalkoen), met daarin een kip en daar weer in een eend. Lekker hoor! Nadat iedereen lekker en gezellig gegeten had, begonnen we weer met een nieuwe sessie cadeaus uitpakken. Nu werden ook de cadeautjes uitgepakt die mijn ouders, Marleen en JW vanuit Nederland hadden meegenomen voor mij en mijn hostfamily. Erg leuk, die typische Nederlandse cadeautjes. Als klap op de vuurpijl hadden ze ook nog als cadeau een DVD gemaakt met beelden van mijn leven in Heerhugowaard, zoals ons huis, mijn highschool, mijn familie en vrienden! Een grote verrassing en het was erg leuk om het gelijk met de hele family erbij te kijken! Zo krijgen ze toch een aardig beeld van hoe anders mijn leven in Nederland was. Nadat eindelijk alle cadeaus waren uitgepakt (Reagan heeft die dag totaal 6 (!) baby’s gekregen, echt niet normal meer) ging iedereen naar huis. Het was een geslaagde Kerstdag geweest voor iedereen.
Terwijl mijn ouders, Marleen en JW de volgende dag naar Los Angeles afreisden, vertrok ik met mij hostfamily per vliegtuig naar de state Utah, naar Salt Lake City, waar schijnt de hoogste bergen in the USA zich te bevinden. Het is een prachtige stad aan de voet van het gebergte en ik moet zeggen dat de bergen zeer zeker erg groot en mooi zijn. We verbleven in een luxe hotel. John en Kirsten gingen overdag skien, terwijl ik met de kids in het hotel bleef of naar buiten de sneeuw in ging, om naar het Children’s Museum en de openbare bibliotheek te gaan. John’s zus woont in Salt Lake City, dus we hebben haar ook een paar keer bezocht en leuke dingen met haar gedaan, zoals een sneeuwpop maken en sleetje rijden! Na een paar dagen vlogen we weer terug naar het in vergelijking met Salt Lake City, warme California.
Met Oud & Nieuw moest ik helaas werken, maar de volgende dag maakte ik het weer goed door naar Las Vegas te vliegen en daar weer mijn ouders, Marleen en JW te zien! Wow, wat een stad is dat zeg! Gekkenhuis, zoals JW dat zegt. We zijn naar de Hoover Dam geweest, de enorm indrukwekkende hotels (het Luxor, the Venetian enz.) met al de casino’s bezocht en ik ben met mijn zus naar de show van the Blue Man Group geweest in het Venetian! Helemaal geweldig! We hebben zelf ook gegokt en de roulette gedaan, maar helaas geen miljoen gewonnen…
Donderdag reden we weer terug naar Los Gatos, wat een rit van zo’n tien uur is, en heb ik weer afscheid genomen van mijn Dutch family. Wel vreemd hoor, om weer afscheid te nemen, maar nu voor een langere tijd, namelijk acht maanden. Maar we hebben echt een geweldige tijd met z’n allen gehad en veel leuke dingen beleefd, dus ik vind het dan ook super dat ze hierheen wilden en konden komen!
Na al deze exciting gebeurtenissen begon het normale leven weer. Iedereen weer aan het werk en naar school. Nu begon ik ook met school, aangezien ik van mijn au pair agency dit jaar hier in de States zestig uren education moet volgen. Sinds drie weken ga ik nu twee avonden in de week naar ESL (English Second Language) op de Highschool hier in Los Gatos. Het is een beetje saai, aangezien mijn Engels zeer veel verbeterd is de afgelopen maanden en het niveau van mijn Engels hierdoor een stuk boven het niveau van de class ligt, maar het is wel leuk dat ik door naar deze class te gaan, weer veel nieuwe lokale mensen en au pairs ontmoet. Een van de au pairs die ik in deze class ontmoet heb is Natsuko, een au pair uit Japan. Gelijk de avond na de eerste les, ging ik samen met Natsuko en haar vrienden (Japanse en Japanse Amerikanen) uiteten en daarna een wedstrijd basketballen. Zien jullie het al voor je, Rosa als enige blanke Europees met een groep van 15 Japanners in een Japans restaurant, die allemaal goed met stokjes kunnen eten en ik niet, en daarna in sportoutfit basketballen met al die Japanners?! Haha, ik niet, maar het is toch echt waar. En het was superleuk en gezellig! Sindsdien ga ik elke dinsdagavond met mijn Japanse friends uiteten en basketballen.
Vanavond ben ik ook met een andere class gestart, maar dan op het West Valley College, een Junior College hier in de buurt. Ik volg de class Early Childhood Education en het is erg interessant. Het niveau ligt bij deze class veel hoger dan bij de ESL lessen en over een paar weken heb ik al mijn eerste test, dus ik ben back to school! Ik zit bij veel jongeren in de klas, dus dat is erg leuk. Zo ontmoet je tijdens dit jaar steeds meer en meer mensen van alle nationaliteiten, wat ik natuurlijk erg leuk vind!
Verder ga ik met mijn vaste vriendengroep au pairs van mijn agency elk weekend nog op stap. Meestal gaan we naar the City, San Francisco. Meestal gaan we de stad in, shoppen, dingen bekijken, relaxen en eten in de stad, maar twee weken ging ik eindelijk voor het eerst sinds vier maanden naar een danceclub!:D Zoals jullie wel weten ben ik nog geen 21 jaar, dus mag ik nog geen enkele bar of danceclub in, hier in de States. Maar gelukkig is er hier een au pair en zij heeft sinds kort hier een vriend en hij kent de doormen van een paar discotheken… Resultaat: We kwamen met een groep au pairs en die vriend bij discotheek Fluid aan, hij ging even ‘onderhandelen’ met zijn vriend de deurwachter, en zo kwamen we met z’n allen gratis binnen, inclusief ik! Het was een exclusieve club, ze draaiden goede muziek en we kregen gratis drank, aangezien wij een VIP bandje hadden! Jullie begrijpen wel dat een zeer geslaagde avond/nacht was…
Nu stop ik weer, aangezien het hier nu half 1 ‘s nachts is en ik morgenochtend alweer om kwart voor 8 begin met werken.
Enjoy life and see you later!
Love, Rosa
Iris - Heee Rosa, Wat een lang verhaal en wat heb je weer veel mee gemaakt zeg! echt super! veel succes met werken en met school. binnenkort een keertje skypen? kusjes I
Joyce - Hi Roos, Zoooo dat wordt weer leren voor je, haha! Maar gelukkig is dat voor jou geen probleem! Zondag gezellig de verjaardag van Marleen gevierd! Wintersport was ook helemaal super! Toch niet op de ski's gestaan in Utah? Knap hoor! Nou heeeeel veel fun nog daar en leuk om weer eens een heel verhaal te lezen (ook al heb ik alle foto's al gezien van de trip in amerika!) Kus Joyce
Sabine - Hay Roos! Wow wat een lang verhaal, maar je hebt ook alweer een hoop beleefd de afgelopen weken. Maarre waar blijven die foto's nou:P? Wel weer ff wennen naar school, maar dan kan je weer een beetje aan ons, arme studentjes, denken;) Lot's of fun there!! XXXXXX Sabine
Marlies - Lieve Rosa, Wat super om te lezen hoezeer jij het naar de zin hebt, en wat vliegt de tijd voorbij!!!! Geniet-geniet-geniet!!!!! Ik heb Annika en haar zus ook ontmoet, wat een kleine wereld nietwaar?? Annika woont prachtig!!! Een paradijsje!! als je weer terug bent over 8
maanden dan kom je vast weleens kijken bij haar. Voor nu heel veel lieve groetjes vanuit good old Heerhugowaard van ons allemaal, we blijven je volgen!! dikke zoen van Marlies en de rest van de Schraatjes hier, doeg-doeg!!
Eline - Roos! Klinkt geweldig allemaal wat je doet!! Kga toch maar een x skype aanschaffen om een x met je te kletsen!
Marjolein Schraa - Hee rosa, Wat een onwijs leuk verhaal weer, het is daar echt een paradijsje hea! Je hebt zeker wel last van je schouder na het typen van zo'n lang verhaal ;) Wat onwijs leuk al die contacten daar met alle au pairs maar ook door de lessen die je moet volgen (wat apart dat dat verplicht is ? :S Zodat je goed kan communiceren met de familie ofzo ? ) Beetje een tegenvaller dat je dat miljoen niet gewonnen hebt
hè! grjs Marjolein
Gemma - Heyyy Roseyyyyy! Hoe is het meisje? Ik heb je verhaal gelezen hoor...Net Marleen de deur uitgetrapt dus kon ik er eindelijk voor gaan zitten ;)!!! Leuk verhaaltje en de fotos zijn ook erg leuk. Waarom heeft Raegan geen 7 baby borns gekregen? 1 voor elke dag van de week? Of had ze er al een paar :P! Ben benieuwd naar de volgende fotos van Christmas! Goed dat jullie stockings gevuld waren, mijne niet...Die kwam
te laat aan...Santa Claus was al vertrokken. Hoe jammer... Ik kreeg een soort dwergsanta claus op bezoek. Die gaf mij de stocking, dat is dan wel weer pittig! Nou Roseyyy bis bald! Dikkkkkkkkkkkkkkkke kus ;) van Gemma
How are you? Allemaal weer bijgekomen van de feestdagen? Ik hoop dat jullie een leuke Kerst en Oud & Nieuw hebben beleefd! Jaja, het is alweer het jaar 2008, het jaar waarin ik terug zal komen naar Nederland…. Ongelofelijk, time flies when you’re having fun!
Hier weer even een berichtje vanuit het inmiddels zeer regenachtige California. Een paar weken geleden is het regenseizoen aangebroken en niet zo’n beetje ook! Dag in dag uit de hele dag regen, dat is geen pretje met twee kleine kids in huis. Maar gelukkig hebben we de auto, dus crossen we de hele town door, naar alle classes van Reagan (die gelukkig binnen zijn), of naar de bibliotheek of gaan we gewoon even lekker ergens lunchen. Zo kom je toch elke dag een paar keer ‘buiten’. En gelukkig hebben we thuis ook veel dingen om ons te vermaken, aangezien Reagan en William met Kerst overspoeld zijn met cadeaus, so we still have a lot of fun!
Alles gaat goed met de kids en je merkt nu echt dat we helemaal aan elkaar gewend zijn. In het begin had Reagan er nog wel wat moeite mee dat er opeens een gezinslid bij kwam, maar nu vindt ze het helemaal geweldig. Als ik ‘s avonds werk, dit is meestal donderdagavond wanneer John en Kirsten een datenight hebben, en ik Reagan naar bed breng, word ik overspoeld met nightkisses, ‘I love you’s en word mij door haar zeer duidelijk gemaakt dat ik nooit meer mag weggaan, omdat ze me anders heel erg zal missen, en dat wil ze niet. Ahhh…schattig hoor! Maar helaas voor haar en voor mij, zal er toch ooit een keer een einde aan dit superavontuur komen.
William kruipt sinds een paar weken (na honderden pogingen van ons hem te laten kruipen, onder andere door cheerios net buiten zijn bereik voor zijn neus op de grond te leggen, haha), en verplaatst zich in topsnelheid van de ene kant van de kamer naar de andere kant. Erg leuk om te zien dat hij weer een stapje verder in zijn ontwikkeling is, maar natuurlijk ook weer een level verder met hem in de gaten te houden! We zijn nu begonnen met vast voedsel in kleine stukjes aan hem te geven, maar ook nog gewoon de olvaritpotjes maaltijden. Aangezien hij alles wil leren en ontdekken, inclusief zijn eten, begrijpen jullie wel wat het resultaat na een meal is: ¼ deel van zijn maaltijd belandt op de grond, ¼ deel belandt in zijn stoel en op z’n kleren, ¼ deel belandt overal op zijn gezicht en in zijn haar en ja, het laatste kwart belandt dan uiteindelijk wel in zijn mond… Voor Winston, de hond, is dit natuurlijk een geweldige periode, aangezien hij nu de helft van William’s maaltijd van de grond en uit zijn stoel kan eten en extra eten voor die ouwe is altijd mooi meegenomen.
Nu weer even terug naar mijn vorige verhaal op deze website, namelijk het vervolg ervan. Het vorige verhaal schreef ik op Kerstavond en een paar dagen ervoor was mijn familie uit Nederland hier aangekomen en hadden we een paar dagen in San Francisco gespendeerd. Het verhaal gaat verder met de volgende morgen, namelijk Eerste Kerstdag! ‘s Morgensvroeg begonnen we met de hele family (wij als gezin, maar ook John’s ouders en Kirsten’s ouders) met de cadeautjes uit te pakken. Onder de kerstboom lag een enorme berg cadeaus voor de kids en voor de volwassenen hingen er stockings aan de openhaard. Reagan begon met de eerste cadeaus uit te pakken en wij als volwassenen maakten de cadeautjes in onze stockings open. Oh my, wat ben ik toch verwend door Santa Claus! Een aantal giftcards voor shopping, een boek van SF, badstof sokken, een shirtje, vier(!) pakken koekjes (omdat ik altijd voor de grap zeg dat ze koekjes moeten aanschaffen, want bij thee of koffie hoort een koekje, blijkt typisch Nederlands gebruik te zijn), een door mijn hostmom zelfgemaakte jaarkalender voor 2008 met foto’s van mijn hostfamily en ook met foto’s van mij met hen erop en nog veel meer! Superleuk allemaal! Gelukkig vonden zij allemaal ook de cadeaus die ik voor hen had gekocht leuk, dus dat was mooi. Na de eerste sessie gingen we uitgebreid brunchen en daarna begon Reagan met de tweede sessie cadeaus uitpakken. Ongelofelijk hoeveel cadeaus er voor haar en William waren, er kwam geen einde aan! Maja, wat wil je ook in zo’n rijke Amerikaanse family. ‘s Middags was het grote moment dan daar, mijn ouders, Marleen en Jan Willem kwamen bij ons huis aan en ontmoetten daar John, Kirsten en de kids. De eerste minuten was voor beide partijen een beetje onwennig, maar al gauw was het ijs gebroken. Nadat we eerst met z’n allen met elkaar in het Engels hadden gepraat (pa, ma, Marleen en JW, ik ben zeer trots op jullie hoor!), gaf ik ze een rondleiding downtown. Om 3 uur waren we weer thuis en begon het Christmasdinner. De rest van mijn hostfamily’s family kwam ook en uiteindelijk zaten we met een hele groep aan een lange tafel. We aten Turkey (een kalkoen), met daarin een kip en daar weer in een eend. Lekker hoor! Nadat iedereen lekker en gezellig gegeten had, begonnen we weer met een nieuwe sessie cadeaus uitpakken. Nu werden ook de cadeautjes uitgepakt die mijn ouders, Marleen en JW vanuit Nederland hadden meegenomen voor mij en mijn hostfamily. Erg leuk, die typische Nederlandse cadeautjes. Als klap op de vuurpijl hadden ze ook nog als cadeau een DVD gemaakt met beelden van mijn leven in Heerhugowaard, zoals ons huis, mijn highschool, mijn familie en vrienden! Een grote verrassing en het was erg leuk om het gelijk met de hele family erbij te kijken! Zo krijgen ze toch een aardig beeld van hoe anders mijn leven in Nederland was. Nadat eindelijk alle cadeaus waren uitgepakt (Reagan heeft die dag totaal 6 (!) baby’s gekregen, echt niet normal meer) ging iedereen naar huis. Het was een geslaagde Kerstdag geweest voor iedereen.
Terwijl mijn ouders, Marleen en JW de volgende dag naar Los Angeles afreisden, vertrok ik met mij hostfamily per vliegtuig naar de state Utah, naar Salt Lake City, waar schijnt de hoogste bergen in the USA zich te bevinden. Het is een prachtige stad aan de voet van het gebergte en ik moet zeggen dat de bergen zeer zeker erg groot en mooi zijn. We verbleven in een luxe hotel. John en Kirsten gingen overdag skien, terwijl ik met de kids in het hotel bleef of naar buiten de sneeuw in ging, om naar het Children’s Museum en de openbare bibliotheek te gaan. John’s zus woont in Salt Lake City, dus we hebben haar ook een paar keer bezocht en leuke dingen met haar gedaan, zoals een sneeuwpop maken en sleetje rijden! Na een paar dagen vlogen we weer terug naar het in vergelijking met Salt Lake City, warme California.
Met Oud & Nieuw moest ik helaas werken, maar de volgende dag maakte ik het weer goed door naar Las Vegas te vliegen en daar weer mijn ouders, Marleen en JW te zien! Wow, wat een stad is dat zeg! Gekkenhuis, zoals JW dat zegt. We zijn naar de Hoover Dam geweest, de enorm indrukwekkende hotels (het Luxor, the Venetian enz.) met al de casino’s bezocht en ik ben met mijn zus naar de show van the Blue Man Group geweest in het Venetian! Helemaal geweldig! We hebben zelf ook gegokt en de roulette gedaan, maar helaas geen miljoen gewonnen…
Donderdag reden we weer terug naar Los Gatos, wat een rit van zo’n tien uur is, en heb ik weer afscheid genomen van mijn Dutch family. Wel vreemd hoor, om weer afscheid te nemen, maar nu voor een langere tijd, namelijk acht maanden. Maar we hebben echt een geweldige tijd met z’n allen gehad en veel leuke dingen beleefd, dus ik vind het dan ook super dat ze hierheen wilden en konden komen!
Na al deze exciting gebeurtenissen begon het normale leven weer. Iedereen weer aan het werk en naar school. Nu begon ik ook met school, aangezien ik van mijn au pair agency dit jaar hier in de States zestig uren education moet volgen. Sinds drie weken ga ik nu twee avonden in de week naar ESL (English Second Language) op de Highschool hier in Los Gatos. Het is een beetje saai, aangezien mijn Engels zeer veel verbeterd is de afgelopen maanden en het niveau van mijn Engels hierdoor een stuk boven het niveau van de class ligt, maar het is wel leuk dat ik door naar deze class te gaan, weer veel nieuwe lokale mensen en au pairs ontmoet. Een van de au pairs die ik in deze class ontmoet heb is Natsuko, een au pair uit Japan. Gelijk de avond na de eerste les, ging ik samen met Natsuko en haar vrienden (Japanse en Japanse Amerikanen) uiteten en daarna een wedstrijd basketballen. Zien jullie het al voor je, Rosa als enige blanke Europees met een groep van 15 Japanners in een Japans restaurant, die allemaal goed met stokjes kunnen eten en ik niet, en daarna in sportoutfit basketballen met al die Japanners?! Haha, ik niet, maar het is toch echt waar. En het was superleuk en gezellig! Sindsdien ga ik elke dinsdagavond met mijn Japanse friends uiteten en basketballen.
Vanavond ben ik ook met een andere class gestart, maar dan op het West Valley College, een Junior College hier in de buurt. Ik volg de class Early Childhood Education en het is erg interessant. Het niveau ligt bij deze class veel hoger dan bij de ESL lessen en over een paar weken heb ik al mijn eerste test, dus ik ben back to school! Ik zit bij veel jongeren in de klas, dus dat is erg leuk. Zo ontmoet je tijdens dit jaar steeds meer en meer mensen van alle nationaliteiten, wat ik natuurlijk erg leuk vind!
Verder ga ik met mijn vaste vriendengroep au pairs van mijn agency elk weekend nog op stap. Meestal gaan we naar the City, San Francisco. Meestal gaan we de stad in, shoppen, dingen bekijken, relaxen en eten in de stad, maar twee weken ging ik eindelijk voor het eerst sinds vier maanden naar een danceclub!:D Zoals jullie wel weten ben ik nog geen 21 jaar, dus mag ik nog geen enkele bar of danceclub in, hier in de States. Maar gelukkig is er hier een au pair en zij heeft sinds kort hier een vriend en hij kent de doormen van een paar discotheken… Resultaat: We kwamen met een groep au pairs en die vriend bij discotheek Fluid aan, hij ging even ‘onderhandelen’ met zijn vriend de deurwachter, en zo kwamen we met z’n allen gratis binnen, inclusief ik! Het was een exclusieve club, ze draaiden goede muziek en we kregen gratis drank, aangezien wij een VIP bandje hadden! Jullie begrijpen wel dat een zeer geslaagde avond/nacht was…
Nu stop ik weer, aangezien het hier nu half 1 ‘s nachts is en ik morgenochtend alweer om kwart voor 8 begin met werken.
Enjoy life and see you later!
Love, Rosa
Iris - Heee Rosa, Wat een lang verhaal en wat heb je weer veel mee gemaakt zeg! echt super! veel succes met werken en met school. binnenkort een keertje skypen? kusjes I
Joyce - Hi Roos, Zoooo dat wordt weer leren voor je, haha! Maar gelukkig is dat voor jou geen probleem! Zondag gezellig de verjaardag van Marleen gevierd! Wintersport was ook helemaal super! Toch niet op de ski's gestaan in Utah? Knap hoor! Nou heeeeel veel fun nog daar en leuk om weer eens een heel verhaal te lezen (ook al heb ik alle foto's al gezien van de trip in amerika!) Kus Joyce
Sabine - Hay Roos! Wow wat een lang verhaal, maar je hebt ook alweer een hoop beleefd de afgelopen weken. Maarre waar blijven die foto's nou:P? Wel weer ff wennen naar school, maar dan kan je weer een beetje aan ons, arme studentjes, denken;) Lot's of fun there!! XXXXXX Sabine
Marlies - Lieve Rosa, Wat super om te lezen hoezeer jij het naar de zin hebt, en wat vliegt de tijd voorbij!!!! Geniet-geniet-geniet!!!!! Ik heb Annika en haar zus ook ontmoet, wat een kleine wereld nietwaar?? Annika woont prachtig!!! Een paradijsje!! als je weer terug bent over 8
maanden dan kom je vast weleens kijken bij haar. Voor nu heel veel lieve groetjes vanuit good old Heerhugowaard van ons allemaal, we blijven je volgen!! dikke zoen van Marlies en de rest van de Schraatjes hier, doeg-doeg!!
Eline - Roos! Klinkt geweldig allemaal wat je doet!! Kga toch maar een x skype aanschaffen om een x met je te kletsen!
Marjolein Schraa - Hee rosa, Wat een onwijs leuk verhaal weer, het is daar echt een paradijsje hea! Je hebt zeker wel last van je schouder na het typen van zo'n lang verhaal ;) Wat onwijs leuk al die contacten daar met alle au pairs maar ook door de lessen die je moet volgen (wat apart dat dat verplicht is ? :S Zodat je goed kan communiceren met de familie ofzo ? ) Beetje een tegenvaller dat je dat miljoen niet gewonnen hebt
hè! grjs Marjolein
Gemma - Heyyy Roseyyyyy! Hoe is het meisje? Ik heb je verhaal gelezen hoor...Net Marleen de deur uitgetrapt dus kon ik er eindelijk voor gaan zitten ;)!!! Leuk verhaaltje en de fotos zijn ook erg leuk. Waarom heeft Raegan geen 7 baby borns gekregen? 1 voor elke dag van de week? Of had ze er al een paar :P! Ben benieuwd naar de volgende fotos van Christmas! Goed dat jullie stockings gevuld waren, mijne niet...Die kwam
te laat aan...Santa Claus was al vertrokken. Hoe jammer... Ik kreeg een soort dwergsanta claus op bezoek. Die gaf mij de stocking, dat is dan wel weer pittig! Nou Roseyyy bis bald! Dikkkkkkkkkkkkkkkke kus ;) van Gemma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
